Şiir Özkan Öcal Şiir Websitesi

Sen gidince,

Sallandığım salıncaklar boş kaldı
Yürüdüğüm sokaklar boş kaldı
Seninle kışım hep bahardı
Sen gidince, sislendi etraf
Dünyam tümden karardı
Sanki dibi olmayan bir kuyuya atıldı

Sen gidince, bittim ya
Ayrılık buymuş, sevdim ya
Ellerim titrek, korktu ya
Sen gidince,
Kalbime çizdiğin adını unuttun ya
Unutmaz gönlüm bilirim bir bilyon sevince
Unutmaz gönlüm bilirim, bir sevince

Sen gidince,

Niye doğacak güneş söyle
Kalbim soğudu, dondu böyle
Çözülmedi buzlar, kaldı yüreğimde
Sen gidince,
Bilki inler ismin, hergün ölüşümde
Birgün götürecek, mahşerin bekleyişine

Sen gidince,

Bilki yüreğim kalmaz bende
Zaten hep sendeydi, hep sende
Dünyayı verselerde şu avucumun içine
Sen gidince,
Bilki seni arayacak bu ellerim yine

Sen gidince,

Atıldım sanki zindana, vuruldum zincire
İnfazım olacak gidişin, kafam dellendi yine
Bir mana eklemek istedim gidişine
Sen gidince,
Bende gidersem,
Kazsınlar mezar taşıma, on bir hece
"Gitti oda, kavuştu sevdiğine" diye

Ben Seni Gerçekten Sevdim Minik Serçe
Yalnızlığımla hep, bağlandık bu gerçeğe
Birgün ağır geldi, tutunamadım sensizliğe
Yüreğim kaldı sende, sana geldim bu sebebimse,
Anlaşamadım, sensiz alıp verdiğim, şu nefesimle