|
|
|
|
ŞİİRLERİM
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
SESLİ ŞİİRLER
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
Eski, yeni, son, sonsuzluk
Eski köylerde kalmadı,
eskisi gibi...
Şehirler bulaşmış her yere,
zehir gibi...
Anladım özlerken köyümü,
kendi köyümde...
Herşey para aşklar,
aldatır birbirini...
Adam gibi adam,
bir zamanların öyküsü...
Boş sokakta dolaşır,
köyün cesur öküzü...
Adam gibi adam,
eski bir zaman...
Geriye bin yüzler,
hepsine biner yalan...
Sevgiler zenginliğe hayran,
Eskiyi kirletir yeni zaman...
Zaman aynı zaman kurban,
değişen hep insanlar...
Zaman geçip gittikçe,
gider güzelim can canlar...
Geriye bir tek kalan,
Kendini aratan güzelim anlar...
Anılar, anılar vurdu yine beni,
haddinden ötesine kadar...
Bir kişilik yoksa insanda,
var oluşu neye yarar...?
Anlamıyana ne ki bir kar,
Anlıyana büyük bir zarar...
Hayat kısa, ölüm bir an,
kimine yeniden doğuş, kimine bir son kadar...
Özkan Öcal
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesi:
Ben eskiyi, yeniye değişmem...
Sonsuzu bir son'a kim değişir...?
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
